ای قومِ پریشان شده از درد؟ کجایید؟
ایران به فنا رفت دگر باز بیایید!
دیروز خزر را به پشیزی بفروشند
امروز زِ این بی‌خردی رو به فنایید!
مسئول ندارد دگر این گربه ی بی‌جان
از من شنوی رهبر و مسئول شمایید!
فرهنگ غنی، پارس، عمان، هیچ نمانده
در کشورِ من چون مرض و درد و وبایید!
زاگرس در آتش بی دانشی و جهل بسوزد
دیریست شما هر شب و هر روز مداماً به خطایید!
در بخشش کشور به فلسطین و جهان حرف ندارید
بر مردم خود آسیه در بیل چرایید؟!
میراث نماند از دلِ این مردم و کشور
المنته لله که در بی صفتی خوب بجایید!
جان و دل و روح و همه یکجا بدریدید
حسنش اینجاست بمیرید مثال شهدایید!
شعر از سارا وَردیان
No comments:
Post a Comment