جهانی که در واقع «دامی» بیش نیست، و بشر مغرور و سرگردان، در ریسمان های به‌هم ‌تنیده‌ی آن تقلا می‌کند. در جامعه ی دیکتاتوری،.مدام بینِ انتخابِ درست و غلط، تردید است

از یک سو، با عملی که می‌دانند درست است، جانِ خود را به خطر می‌اندازند و از سوی دیگر، با سکوت در برابرِ استبداد، آرمانهایشان را می‌بازند. بهتر است فریاد برآوریم ومرگِ خود را جلو بیندازیم تا سکوت کنیم و جان دادنِ تدریجیِ خود را طولانی سازیم؟

نميتوانيم نفس بكشيم!



‏قبلا تصورم از ایران یه کشتی بود که باید سوراخش رو پیدا میکردی و درستش میکردی تا زنده بمونی، الان فهمیدم ایران یه سوراخ بوده که باید توش یه کشتی پیدا کنی و فرار کنی تا زنده بمونی


مردم ایران توی سکوت تظاهرات میکنن، اسمش میشه آشوب و اختلال در امنیت کشور

مردم آمریکا ریختن دارن مغازه‌ها رو غارت میکنن و همدیگه رو وسط خیابون

میکشن، اسمش شده اعتراض مدنی!

خب پس معلوم شد ما تا الان راه رو اشتباه میرفتیم. از نظر جمهوری اسلامی اگه فقط جمع بشیم و دوستانه یه تیکه مقوا بگیریم دستمون و بگیم خواهش میکنیم به حقوق ما رسیدگی کنید، در حقیقت داریم آشوب به پا میکنیم.

ما هم باید مثل مردم آمریکا اعتراض کنیم


خدایا شکرت قالیباف شد رییس مجلس.دیگه روبان مجلس بخور بخور و بچاپ بچاپ قیچی شد و دیگه مردم بلاتکلیف نیستن و خیالشون راحت شد.البته قبلنا هم همینطور بوده ولی الان علنی شد.امروزم سوگند به قرآن همه گاو و گوسفندای مجلس خونده شد و به همه ثابت شده تو این ۴۱ سال کسی که به قرآن سوگند بخوره و با قرآن کارش رو شروع کنه آخرش چه گلی به سر مملکت میزنه


خیلی فرقه بین این دو پلیس

یکی پلیسی که اختیار نداره و مستقیم از خامنه ای و بالا دستیهاش دستور میگیره و مسقیم و آگاهانه به سرو صورت مردم شلیک میکنه و طی دو روز هزارو پانصد نفر رو میکشه و بعدش تشویق هم میشه.

و دومی پلیسی که از کسی دستور قتل نگرفته و قصد قتل هم نداشته بلکه با رفتاری غیر انسانی و حماقت آمیز خاص خودش باعث مرگ یک نفر شده و حالا هم در بازداشت بسر میبره و محاکمه هم میشه.

 حالا چرا سران جمهوری اسلامی تفاوت به این آشکاری رو نمی بینند در صورتیکه حقیقت خودش آشکاره.


 دوستان دارم منفجر میشم، چطور دنیا بخاطر مرگ یکنفر بدست پلیس اینهمه سر و صدا و اعتراض داره ولی 1500 نفراز جوانان ایران بدست جانیان سپاه پاسدار کشته شده هیچ اعتراضی از  طرف هیچ کشوری شنیده نشد حتی سازمان  بین الملل و سازمان حقوق بشر، یعنی جان جوانان  ایرانی برا هیچ کس ارزشی نداشت یا ملاحظات دیگری در بین بود .

No comments:

Post a Comment